Een doordenkertje ... van de campagne Welzijnszorg
'Samen tegen armoede'.
Dooie mus
Onzichtbaar zijn ze, de armen,
het anderhalf miljoen armen in dit land
verdoken, verborgen, verscholen.
Onzichtbaar en onhoorbaar.
De have-nots, de habe-nichtsen,
de geldlozen,
de bezitlozen, de kanslozen
het anderhalf miljoen, de sans-papiers,
moeders, vaders, kinderen, kwetsbaren
in dit bijna meest welvarende land
van de wereld.
Maar wie ze wil zien, ziet ze.
Wie ze wil horen, hoort ze.
Niet de ziende-blinde
die zich onbegrijpelijk afkeert
met zijn pasklare mening.
Niet de horende-dove
die zich hooghartig afwendt
met de drogredenen van de
'niks-tekort-komer'.
met de naïeve oplossingen
van de betweter.
Niet de kans-rijke
die zichzelf als voorbeeld stelt
met alle kansen die hij greep.
Maar wie onbevangen en
onbevooroordeeld
wil luisteren en wil kijken,
die ziet en hoort hen, de behoeftigen
achter de facades
van de gestroomlijnde
welvaartsmaatschappij
met maatregelen die de last beperken
van de ziende-blinden
en de horende doven,
met wetten die voor velen dode letter blijven
zo dood als uitgedoofde hoop ...
met decreten die voor velen dode letter blijven
zo dood als de dooie mus
waarmee ze worden gepaaid.
Naar een tekst van Herman J. Claes
Uit:'k heb vandaag een mens gezien'
van de 'Tochten van Hoop'